Van Trincomalee naar Kandy

Van Trincomalee naar Kandy

Na nog een keer te hebben genoten van het heerlijke ontbijt in het jungle beach hotel maakten we een praatje met een voortreffelijk Engels sprekende ober. Er komt aardig wat bij kijken om een hotel te runnen in the middle of nowhere. Zo valt de stroom regelmatig uit en moet het aggregaat weer worden gestart en voor voldoende water rijdt de tankauto 30 keer per dag naar het dorp. Verder moet Bamby, het hertje van het hotel, op veilige afstand worden gehouden van de gasten. Het is wel een beestenboel in de omgeving van Trincomalee want de Hindoes leggen de koeien geen strobreed in de weg. Regelmatig bezetten ze de weg en dan is het voor onze chauffeur oppassen geblazen.
Om 9 uur zaten we weer in de bus met goede herinneringen aan dit sfeervolle resort. Apart overigens dat Gerard ook nog een hockeymaatje trof waarmee hij in Valkenswaard nog in de jeugd heeft gespeeld? Mooie herinneringen passeerden de revu.

Zeer fraai was het onverwachte bezoek aan de grottempels van Dambulla. Het was een fikse klim naar de grotten waar tientallen Boeddha's zijn opgesteld , sommigen zijn uitgehouwen uit de berg en verder zijn er prachtige fresco's aangebracht. Voor zo een bezoek hadden we wel een verkleedpartij over want blote schouders en knieën zijn taboe in de tempels.

Na de lunch bezochten we nog een kruidentuin met o.a. jasmijn, kaneel , kruidnagel en tijgerbalsem. De ontharingscrème bleek ook goed te werken, dat heeft vrijwilliger Derk goed gemerkt. De massageolie werkte ook prima, onze schouders werden even lekker soepel gewreven. Daarna konden we een en ander kopen in de kruidenshop.

Het uurtje naar de Madulkelle Tea & Eco Lodge werden er twee. Na vele haarspeldbochten en een overstap naar een kleiner busje bereikten we onze tenten, met douche en WC welteverstaan. Op het prachtige uitzicht moesten we nog wachten tot de volgende ochtend want het was inmiddels donker geworden. Na een heerlijk diner, opgediend door onze ober Mr Bean, met wie we veel schik hadden, sliepen we wat onrustig vanwege de harde wind die langs onze tenten scheerden.

De volgende ochtend stond het ontbijt reeds om 7.30 uur gereed. We gingen daarna met de tuktuk naar beneden over iets wat ooit een echte weg was, en daarna verder met onze bus voor een hike naar Knuckles Range. Dat werd een stevige klim tussen watervalletjes en theeplantages waar de pluksters zich glimlachend lieten fotograferen. Wat minder op onze lachspieren werkte waren de bloedzuigers die het op ons hadden gemunt. Maar manhaftig sloegen wij ons hier doorheen en bestookten die zuigers met het door onze gids meegebrachte zout. Door de mist viel het uitzicht helaas tegen maar de hike was desondanks een bijzondere ervaring. De speciale gids liep soepeltjes naar beneden op zijn teenslippers zoals iedereen in de dorpen. In de bus werd het al snel erg stil en volgde een korte siësta.
Daarna maakten we weer de overstap naar de tuktuk en reden tussen de zwaaiende schoolkinderen in hun prachtige uniformen terug naar de lodge. De middag even lekker relaxen behalve Jan Anne, onze bikkel, die het prachtige uitzicht vanuit het zwembad niet wilde missen en het koude water trotseerde. Morgen op naar de stad Kandy.